İnsan Değerleri ve Liderlik

İnsan kaynakları değil, insan değerleri doğru tabirdir. Artık insanı bir kaynak gibi gören anlayış doğru bulunmamakla birlikte daha anlamlı ve etik bir kullanım olan ve insanı bir değer olarak gören anlayış benimsenmektedir. Çünkü insan bir kaynak değil bir değerdir. Sıradan bir olgu değil, özgün bir varlıktır. Liderlik ise bu değeri hakkıyla yönetebilen ve kendisi de değer katabilen gerçek bir yol arkadaşıdır. Ve işte kurumsallaşmak için gerekli olan en önemli iki zorunluluktur; Lider ve insan değerleri.

Değişim irade gerektirir, kurum oluşturmayanın iradesi zayıftır.

Kurumsallaşmak, bir yapıya ait olduğunu hissetmektir.
Kurumsallaşmak bir ana hedef ve bir sistem etrafında kenetlenmektir.
Kurumsallaşmak ortak hedeflere ulaşmak için oluşturulan sistematik programı gerçekleştirmek için sistematik etkinliklerde bulunmaktır.
Kurumsallaşmak, bir oto kontrole sahip olmaktır.
Oto kontrole sahip olmak demek, kişiyi kendiliğinden harekete geçiren bir yapıya sahip olmak demektir.
Kurumsallaşmak aitlik duygusuyla başlar.
Bir kişinin aitlik duygusu hissedebilmesi için çalıştığı kuruma güvenebilmesi şarttır.
O kurumun hedef ve değerlerine güçlü bir inanç duyması şarttır.
O kurumun varlığını koruması için büyük bir istek duyması şarttır.
Küçük hesaplar peşinde koşan işveren de ve personel de büyük kayıplar vermeye mahkûmdur.
Pozisyonu ne olursa olsun, kaliteli hizmet isteyen, kaliteli hizmet sunmak zorundadır.
Tek taraflı alışverişlerin sonu yıkımdır.
Dünün yöntemleri ile bugünü yönetmeye çalışan kurumlar yarının iş dünyasında olmayacaklardır.
Kurumsallaşmak vizyon, akıl, özgüven ve şeffaflık gerektirir.

Kurumsuzlaşan ve itibarsızlaşan kurumlar kötü örnekleriyle sürekli kayıp yaşayan kısır döngülerde kaybolmaktan öteye gidemezler.

Yetkilendirme, Performans değerlendirme, Yetenek yönetimi, Kariyer planlama, Değerler çalışması, Sosyal medya, İmaj ve itibar politikası, İşveren markası, Dijitalizasyon, Globalizasyon, Stratejik İşgücü Planlama, İstihdam politikası vb konular kritik konular olarak ele alınmak zorundadır.

Her şeyi ben bilirim diyen hiçbir şey başaramaz.
Hiçbir şeye karışmam diyen her şeye dahil edilir.
Bir şey olmayanlar çok şey olur.
Çok şey olanlar bir şey olur.
Tüm dengeler bozulur.
Tüm hesaplar yıkılır.
Tüm planlar yarım kalır.
Tüm emekler israf olur.
Etiği olmayan iş dünyasında ise rezillik ve ibretlik olur.

Ve sonuç olarak; kurumsallaşamayan kurumsuzlaşır.