Varlıklıyım…

Varlıklıyım…

Param yok.
Malım yok.
Mülküm yok.

Dünyevi hırslar uğruna ve öteki tarafa götüremeyeceğim saçma yükler için ne kendimi ne de ruhumu harcamaya niyetim yok!

Babamın bana kattığı alın terine ihanet edesim yok!

Anamın yüreği gibi ak sütüne ayrı düşesim yok!

Atalarımın eşsiz vatanperverliği ile döktüğü kana nankörlük edesim yok!

Allah’ın bana bahşettiği mucizelere ve rahmete sırtımı dönesim yok!

Varlıklıyım…

Kimselerin dokunamadığı kadar dokunarak biriktirdiğim yürek çok!

Bir fısıltıma ses verecek niyet çok.
Bir gözyaşıma uzanacak omuz çok.
Bir derdimi yüklenecek insan gibi insan çok.
Bir isyanıma ayağa kalkacak cesur çok.
Bir öfkeme haykıracak ses çok.

Varlıklıyım…

Param yok.
Malım yok.
Mülküm yok.

İnsanlarım çok…
Dualarım çok…
Yoldaşlarım çok…
Ayağa kalkarsam eğer, yola çıkacak fikirdaşlarım çok…

Akıl yaşı ile adım yaşına inanmayı çocukken bıraktım.
Ağlarken gülmeyi, gülerken ağlamayı işledi yüreğime hayat.
Yoruldum da durdum.
Durdum da kendimi buldum.
Belki biraz yarım ama o yolda yürümek bile yeter insana, insan yeter ki yürekten inansın.

Birkaç yüzyıl önce bugün uyandım.
Birkaç yüzyıl sonra burada uyuyacağım.

Dünyada attığım her bir adımın hesabını vereceğimi bilerek yol aldım…
Kendimden başka kimseye yük olmadım.
Kayıp suretler diyarında hep aynaya baktım.
Toprakla savaşmadım.
Toprak oldum.
Bana seslenenin hayatına ortak oldum.
Uzaklaşıp korkana yabancı durdum.
Ne bir eksik ne bir fazla, hayal kurdum.
Herkesi ederince yerine koydum.

Varlıklıyım!
İyi niyetim çok, suistimal edene ise enerjimi heba edecek gözüm yok.

Çiçek gibi açacak insanlara adamış kendimi,
Yokedici hırslara gönlüm tok!

Bugün olduğum kişide emeği geçen herkese teşekkür ederim.
Güvenimde güvensizliğimde, nefretimde sevgimde, pes etmeyişimde umut edişlerimde emeğiniz çok.

Sevgiler.

Doğum günümüz *kutlu* olsun.